On üç yaşındayken beni çok etkileyen bir
öğretmenim vardı.Bir gün ders sırasında sınıfta dolaşıp çocukların her birine
şu soruyu sordu:
"Neyle hatırlanmak istersiniz?"
Tabii hiçbirimiz cevap veremedik.
Gülümseyerek şöyle dedi.
"Zaten cevap verebileceğinizi
ummuyordum. Ama elli yaşınıza bastığınızda bu soruya hala cevap
veremiyorsanız,o zaman hayatınızı boşa geçirmişiniz demektir."
Ben bu soruyu her zaman kendime
soruyorum: "Neyle Hatırlanmak istiyorsun?" Bu sizi kendinizi
yenilemeye zorlayan bir soru, çünkü kendinizi farklı bir insan-olabileceğiniz
insan-gibi görmeye itiyor. Şansınız varsa size bu soruyu ahlaki otoriteye sahip
biri yaşamınızın ilk yıllarında soracaktır, böylece sizde aynı soruyu kendinize
yaşamınız boyu sorabilirsiniz. Bu soru üzerine düşünün: "Neyle hatırlanmak
istersiniz?"
Ah Alanayım bu benim çok sık aklıma gelir. İnsanlar neye bakınca beni hatırlar derim içimden... İyilik-kötülük manevi şeyler tabii, kişiye göre de değişir ama sadece okuduğum kitaplara bakarak beni hatırlasalar o bile yeter canım ya, sevgiler:)
YanıtlaSilsadece okuduğun kitaplarla değil duygu ve düşüncelerinin bıraktığı izlerde hatırlatacak seni eminim.benden de kucak dolusu sevgiler..
YanıtlaSil