Uzaklarda bir köyde, kocası, çocuğu dogmadan
ölmüş,tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş olması açısından
dağda yaralı olarak bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye baslar.Gelincik
kadının yanından bir an bile ayrılmaz. Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da,
oldukça uysallaşır.Bir kaç ay sonra kadının çocuğu doğar.Tek başına tüm
zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır.Günler geçer ve kadın
bir gün birkaç dakikalığına da olsa evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak
zorunda kalır. Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman
geçer ve anne eve gelir. Gelinciği ve kanlı ağzını görür. Anne çıldırmışcasına
gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı. Tam o sırada içerdeki odadan
bir bebek sesi duyulur.Anne odaya yönelir... Ve odada beslediği beşiğin
içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür.
Einstein’ in bir sözü vardır; “
İnsanlardaki ön yargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder